بن تضمین ترانزیت داخلی و خارجی

صاحبان کالا برای انجام عملیات ترانزیت، باید حداقل معادل حقوق ورودی یا چند برابر ارزش کالا سپرده نقدی یا ضمانتنامه بانکی به نفع گمرک صادر کنند که عملا برای آنها مقرون به صرفه نیست. از این‌رو، راه عملی که واردکنندگان و صادرکنندگان در پیش می‌گیرند، آن است که ترانزیت کالاهای خود را به شرکت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی می‌سپارند.

بنگاه‌های حمل‌ونقل بین‌المللی به واسطه قانون مجاز هستند، مسئولیت ترانزیت کالاهای ورودی و خروجی را پذیرا بوده و به‌جای سپرده نقدی یا ضمانتنامه بانکی، از بیمه بن ترانزیت استفاده کنند که با این اقدام این شرکت‌ها تضمین می‌دهند که حقوق گمرک محفوظ شود و از این بابت کارفرما کارمزدی به شرکت‌های حمل‌و‌نقلی پرداخت می‌کند.

برای اخذ بیمه بن ترانزیت باید نزد شرکت‌ها و موسسات بیمه چک‌های میلیاری تضمین و گاهی سپرده نقدی گذاشته و بعد از انعقاد قرارداد از بیمه‌گر بن خریداری کنند. بیمه بن ترانزیت در طول زمان حمل کالا توسط شرکت‌های حمل‌و‌نقل بین‌المللی کاربرد دارد و هنگامی که محموله به سلامت به گمرک مقصد برسد ردیف مرزی گشوده شده برای شرکت ترانزیتی توسط گمرک بسته شده و تسویه می‌شود. این بدان معنا است که بن ترانزیت مصرف شده برای محموله فوق بدون هیچ خسارتی بسته شده است.

اخذ بیمه بن ترانزیت چند سالی است که شرکت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی را دچار مشکلات فراوان کرده است .مشکل از آنجا شروع شده که طی چند سال اخیر گمرک ایران بنا به مسائل و مشکلاتی که با بعضی از شرکت‌ها و موسسات بیمه دارد، در پاره‌ای از مواقع بیمه بن ترانزیت برخی از شرکت‌های بیمه‌گر را پذیرا نیست و شرکت‌های حمل‌و‌نقل نیز به دلیل تعهداتی که نزد صاحبان کالا دارند به ناچار باید به سراغ بیمه‌گرهای جدید رفته و مجددا چک‌های میلیاردی نزد آنان بگذارند.